Wednesday, February 07, 2007

over bloemetjes en bijtjes gesproken

hier in India leven er een heleboel mensen op een kluitje
pas op hele late leeftijd gaat men het huis uit
er leven complete families in een piepklein huisje
maar aanraken doen ze niet
ik vraag me echt af waar die grote families vandaan komen
maargoed, dat is een ander verhaal
en daarover praten ze hier niet
dus ik ben bang dat ik daar nooit achter zal komen
want echt waar
elkaar aanraken doen ze hier niet
behalve de mannen
die lopen hand in hand over straat
[doe erg mijn best om het allemaal kuis en netjes te houden
anders word ik misschien wel net als anderen
geblokkeerd door enthousiaste filters in Nederland]
voor twee knuffelige mensen als wij
is dit dan ook best lastig
want me mogen alleen samen zijn in openbare ruimtes
en dan mogen we elkaar niet aanraken
aan de andere kant heeft het ook wel wat
want als we nu 'per ongeluk' elkaar aanstoten
is dit meteen heel speciaal
onze groepsgenoten zijn ook erg creatief
en verzinnen allerlei interessante manieren
waardoor wij eventjes samen kunnen zijn
maar stiekem vind ik het allemaal een beetje overdreven
en verdenk ik ze er hier van
dat ze mij een kraakbed hebben gegeven
omdat ze wel erg bang zijn dat ik zwanger terugkom
[wat overigens niet gebeurt, trust me]
we zijn hier om ons te verdiepen
in een totaal andere cultuur
en dat begint stapje voor stapje
te lukken
het is en blijft
een heel avontuur

2 comments:

Daphne said...

lijkt me toch lastig, zo'n non-touch cultuur....tja...ehm... ik zou het heeeeeeel moeilijk vinden iig :D

Emanuel said...

Heee!! Goed om zo regelmarig van jullie te lezen. Een paar opties:

- Oog knuffelen
- Briefjes knuffelen
- Smsjes schrijven en dan de telefoon doorgeven knuffelen
- Of gewoon ouderwets voetjevrijen onder de tafel.

Kusje (via internet he, dan mag het..)