23 mei, gemaskerd bal

Aanstaande woensdag is het zover, het gemaskerd bal, in India stijl. Joepie! Doe je masker op en kom langs. Toegang is gratis, eerst Indiaas eten kan, en het wordt erg gezellig. Neem al je vrienden en familie mee, het moet dit keer wel vol!!

India proeven tijdens de verjaardag van Rutger

verjaardagsfeestje Rutger

Afgelopen zaterdag was het zo ver, onze eerste draagvlakversterkende activiteit!! We hadden de boel mooi versierd, drie soorten klaargemaakte kip, heel veel rijst, cake, fris, Indiase thee en Nederlandse koffie. En het was erg gezellig en goed! Van saris knopen tot een rondleiding door de fabriek, een educatief dagje was het zeker. Uiteindelijk bleef iedereen na onze presentatie eten, super leuk, met z'n allen aan een grote tafel chinees. Intercultureel hoor!! Helaas was de opkomst erg laag, die synthesizer kan Rutger voorlopig op zijn buik schrijven en we moeten nog hard ons best doen om niet in de problemen te komen... Niet getreurd, woensdag is er nog een kans op het gemaskerd bal, hopelijk zit het dan wel vol!

zouden er dan toch

stiekem een paar beestjes zijn meegelift
vanuit India, lekker warm en knus
in mijn buikje
die nu steeds verkrampt en pijn doet
hopelijk hoor ik het morgen
of anders vrijdag
voor nu betekent het even rustig aan
ben ik uit de running
vandaag de hele dag in bed gebivakeerd,
met een kersenpitkussen op mijn buikje
en veel slaap
waardoor ik nu weer te wakker ben
gelukkig heb ik een fijn zacht vest
een mooie roze beer met bloemetjes
en het liefste vriendje van de hele wereld

Indiërs boos op Richard Gere na kussen wang actrice

NEW DELHI - Richard Gere zal zich de kussen die hij gaf op de wangen van Bollywood-actrice Shilpa Shetty nog lang heugen. Demonstranten verbrandden maandag afbeeldingen van de acteur en de gekuste ster. Velen zien de daad van de Amerikaan als een wandaad tegen Shetty's eerbaarheid en de Indiase cultuur.

Het voorval vond zondag plaats tijdens een evenement om de bewustwording van de gevaren van aids te stimuleren. Door het hele land volgden protesten. Sommige demonstranten wilden Gere en Shetty dood hebben, anderen eisten een publiekelijk excuus.

Shetty heeft verklaard dat ze de reactie op de kus overdreven vindt. Ook zei ze dat Gere zijn excuses heeft aangeboden en heeft gevraagd of zij die wilde overbrengen aan de media.

Noot van de redactie: Als wij al niet hand in hand mochten lopen...

Imke's versie van de Sponsorlift op 3fm

Jaja, we hebben het gedaan en overleefd! Ik zou eigenlijk helemaal niet meegaan, had me fijn voorbereid op een gezellig avondje hangen in de studio. Alleen toen wij net voor de uitzending begon binnen kwamen (hoe doen we dat toch altijd? De planning leek zo goed...) bleek zowel de producer als de liftjury ziek. Of ik dus mee wilde gaan als jurylid. Weinig keus had ik niet dus tja... Wat doe je dan? In het avontuur storten dus! Het begon al erg goed, volgens Rutger moesten we de andere kant op en toen kwamen we het mediapark niet meer uit. Gelukkig kwamen we toen een hele aardige meneer tegen die ons meenam door de studio's van oa Top of the pops en Dancing on ice, zo kom je nog eens ergens! Na die eerste stukken lopen voelde ik de blaren al groeien in mijn nieuwe schoenen, beetje jammer, maar helaas. Als eerste werden we meegenomen door een aardige mevrouw die aardappelschijfjes op de achterbank had gemorst (en waar ik dus weer inzat, natuurlijk!) die nog bij Unicef had gewerkt en stiekem nog wel naar Afrika wilde om daar waterputten te gaan maken. Zij kon ons helaas niet verder brengen naar het ziekenhuis bij Blaricum (of Laren??) waar we daarna vrolijk rondjes gingen lopen in de hoop op een lift. Het ene plekje bleek nog slechter dan het andere... Tot er een busje gebaarde dat we mee mochten, bleek dat die jongen speciaal voor ons van de snelweg was gegaan, hij had ons gehoord op de radio. Hij ging naar Schiphol dus legden wij vrolijk de weg af die we op de heenweg ook al met ons eigen kevertje hadden gereden. Onderweg deden we nog wat freestylejazz voor 15 extra kilometers. Op Schiphol even wezen plassen en daarna maar weer buiten (wat is Nederland toch ontzetten koud!!) wachten op een nieuw iemand die ons mee wilde nemen. Uiteindelijk stopte er een jongen die ons naar Amsterdam kon brengen. Onderweg werden we gebeld door Klaas met de opdracht om een muziekinstrument te vinden en daar op te spelen (officieel zijn alle opdrachten alleen voor Rutger, ik leefde natuurlijk erg mee en hielp waar ik kon). De jongen was erg daadkrachtig en reed ons meteen naar een paar hotels toe. Daar hadden ze helaas geen muziekinstrumenten. Toen zijn we maar bij de RAI gaan zoeken naar een verdwaalde zwerver met gitaar, ook die bleek foetsie. Uiteindelijk heeft Rutger Klaas gebeld met de vraag of hij het ook mocht doen met fietsbellen. Ik werd ingezet als beller en samen maakten we een prachtige melodie, weer 15 kilometer erbij! Ondertussen was het alleen al tien over tien, de sponsorlift duurde tot kwart over... En we kregen maar geen lift terug... Tot er een volle auto stopte met lieve mensen die ons meenamen. Bleek een turkse familie te zijn (ik had die moeder echt niet zo oud geschat!) die erg onder de indruk waren van onze bezigheden en ons helemaal tot het mediapark brachten. Daar zijn we bij Miranda in de studio blijven hangen tot na 1 uur en toen zijn we weer vrolijk teruggereden naar Rutgers huis. Toen restte er nog 3,5 uur slaap voor een nieuwe werkdag. Maar het was het waard. Het was onwijs gezellig en spannend en leuk. En de opbrengst voor Sahara is nog mooier, we zullen het allemaal nog een keertje goed narekenen maar het is sowieso meer dan 1000 euro! Woehoe! (Achteraf sponsoren mag ook nog hoor) Helemaal tof voor deze organisatie die mega goed werk doen.

Voor de website van Jouw Weekendfinale klik hier
En om de uitzending nog eens te luisteren klik hier

even wachten... en dan... foto's!

en door rechtsonder op AOL pictures te klikken kom je in ons fotoalbum. Enjoy!

de videocamera deed wonderen...

supermarket

Zojuist samen met lief voor het eerst weer naar de supermarkt geweest. Heel eco samen op de fiets door het Nederlandse polderlandschap langs de dijk... Voelde toch wel een beetje vreemdig, zoveel eten en toestanden. Heel wat anders dan de twee mannetjes waar we voorheen onze inkopen deden. Maar ook hier diapati's gespot! Woehoe! Nu toch maar gekozen voor overheerlijke taco's. En na mijn tijdschriftenmani in India (lang leve de Indiase Elle voor wel 50 rupya!) nu gezwicht voor hip verantwoord leven, Goodies heeft er een nieuwe fan bij...
Morgen gaan wij doen wat ze vijf weken bij ons hebben gedaan, namelijk aapjes kijken.

Bij deze een passend liedje:

Wat is het toch heerlijk om na vijf weken nadenken, aan het denken gezet worden, verdiepen en nog veel meer van dat soort hele nuttige dingen gewoon even helemaal niets te hoeven. En samen met mijn lief op de bank te hangen in onze pyjama's en me alleen maar druk maken over hoe de volgende aflevering van Lotte zal verlopen. (Nog tien te gaan na vandaag en we zijn weer bij!) Mijn koffer is ondertussen thuis bezorgd, mijn keel doet zeer en ik ben alleen maar moe. Het is fijn om weer tegen elkaar aan te kruipen op de bank en lekker te knuffelen. En het is hier zo stil! Niks geen toeterende auto's, zingende tempels, loeiende koeien en andere geluiden. Het was wel erg lekker om me vijf weken alleen maar bezig te houden met het leven van de dag, moet echt oppassen dat ik niet te snel weer word opgeslokt door de hectiek van het leven hier. Gelukkig zijn we nog even samen vrij en doen we lekker leuke dingen. Al snapt mijn hoofd het nog niet allemaal, de veranderingen van de afgelopen dagen, ik laat het maar gewoon gebeuren. De orde komt wel weer. Toch?

thuis!

Ik heb zojuist een overheerlijk bruin broodje met ei en champignons en komkommer en mayo en ketchup verorberd... Mijn hoofd beseft nog niet echt hoe het is om weer thuis in Nederland te zijn. Het zou met niets verbazen als ik door de deur loop en weer in het geusthouse sta. Maargoed, we zijn veilig thuis, Rutger is nog steeds jarig en mijn koffer wordt nagezonden. De terugreis was gecompliceerd en alle verhalen volgen. Eerst douchen. En slapen. Dan de rest.

we're no tourists

Gisteren hadden we een dagje vrij! Echt heerlijk om eens niets te moeten, en zonder een grote groep op stap te gaan. Het oorspronkelijke plan was om een museum van binnen te bezichtigen (we zijn al in een craftsmuseum geweest, erg leuk maar we misten de schilderijen, langs de kunstmusea zijn we alleen geriksjaat). Uiteindelijk waren we zo relaxed dat we de tijd vergaten en het museum al dicht was. Helaas, pindakaas. (Heb ik vandaag weer gegeten! Heerlijk!!) We waren trouwens met z'n drietjes, Rutger, mijn kamergenootje en ik. Heerlijk geshopt (het lijkt wel of de kleuren hier verder gaan dan in Nederland, echt prachtig!), weer eens iets anders dan rijst gegeten (Pasta! Pizza! Frietjes! Kipjes!), over de markt gestruind, nog meer geshopt, in motorriksja's (die zijn geel met groen/zwart en gaan op benzine, je hebt ook nog fietsriksja's in allerlei kleuren en daar trapt dan iemand de benen onder zijn lijf vandaan om ons betalenden te vervoeren) gereden met de wind door je haren... Een heerlijke dag dus...

Er gebeurt hier zoveel, teveel om allemaal te verwerken in de spaarzame vrije uurtjes die er zijn. Ik merk hier ook hoe erg ik gesteld ben op mijn quality time, iets wat hier meer uitzondering is dan gewoonte. Hier woont men met grote families in een huis, is het gek als je alleen wil zijn en is het altijd druk. Behalve de inrichting van de huizen, die is weer heel sober. Terwijl de mensen des te mooier zijn aangekleed. Kleurrijk, trots, vol uitstraling, zelfs in de sloppenwijken zien veel vrouwen er prachtig uitgedost uit.

Voordat we weggingen zij iemand tegen me dat ik mijn geloof beter thuis kon laten. Ik ervaar juist het tegenovergestelde. Hier vind men het echt raar als je in niets gelooft en is praten over je geloof heel normaal. Op die manier hebben we al veel leuke en boeiende gesprekken gehad met moslims, hindoes, sikhs en mensen die de natuur vereren.

Er is zoveel te vertellen over de cultuur hier, over het land, de mensen, de gebruiken, gewoontes en eigenaardigheden. Teveel om hier nu even neer te schrijven. Maar het is en blijft boeiend! Morgen gaan we na een week vol lessen naar een project met mensen met hiv/aids, ben heel benieuwd. De vorige keer dat we naar zo'n project gingen raakte me dat heel erg. Terwijl ik normaal heel erg geraakt word door kinderen en vrouwen (en dan vooral door het onrecht wat hen aangedaan word) raakte nu dit project me. Een plek waar verslaafde mannen konden komen en als ze dat wilden afkicken maar ook gewoon zijn. De meesten met hiv/aids. Ik kan het nog steeds niet goed onder woorden brengen maar misschien juist wel omdat het geen gelikt proect was met een mooie powerpointpresentatie en muren in leuke kleurtjes maar een grauw gebouw met gepassioneerde mensen die daar leefden in een community en hun leven gaven voor anderen omdat ze het zelf hadden doorgemaakt. Heel bijzonder. Morgen gaan we naar een ander project, maar weer over hiv/aids, ik ben benieuwd. Zaterdagmiddag gaan we met de trein (17 uur!) naar Mumbai, waar het nu 35 graden is. Daarna gaan we naar het platteland, naar een aantal tribals daar. Als we dan terugkomen hebben nog een paar dagen in Delhi en dan komen we alweer naar Nederland.

Ik ben gestoken door een mug op mijn wang en het jeukt. En mijn buik doet alweer raar. Maar ik ben blij met deze ervaring en deze reis. Wat ik nog het gaafste vind is om dit samen te doen met Rutger, in onze verlovingstijd. Ik leer hem zo anders en beter kennen en doordat we samen zijn voel ik me ook echt thuis aan de andere kant van de wereld, simply because we're together.

Maar we komen wel weer terug hoor.

Liefs uit Delhi!!

we moeten zo alweer weg
in een warm busje
een uur rijden
naar een studentenmeeting
waar degene die de afgelopen twee dagen
bij ons heeft gesproken
weer zal spreken
dus ik heb maar even
niet eens onder mijn eigen naam
maar ik ben het echt
mijn denken word hier regelmatig
flink overhoopt geschopt
vertoon ook nog enkele kenmerken van een
echte cultuurshock
(daarover volgende keer meer)
en weet het af en toe echt niet meer
hoe zity de wereld in elkaar
en hoe huppel ik daar doorheen?
gelukkig zijn er dan altijd wel weer wijze woorden,
een glimlach, gebed of lied
die zekerheid bieden
de afgelopen dagen raakte mij het onderstaande
het is maar een stukje
want het geheel ken ik (nog) niet
uit mijn hoofd
maar het geeft een idee

Wij blijven geloven dat onder miljoenen
De Heer van de Schepping
een plan voor ons heeft
Waarin zich Zijn heil
en mijn twijfel verzoenen
en dat aan elk leven betekenis geeft

de eerste week is alweer om!
wat gaat de tijd toch snel
vorige week hebben we veel les gehad
India is veel ingewikkelder dan ik dacht
daarom is het goed om meer te leren
over de achtergronden
zo denken wij bijvoorbeeld
dat ieder mens gelukkig is
met een toilet
maar hier vinden ze toiletten vies
en ben je onrein als je een wc moet schoonmaken
mijn wereldbeeld wordt regelmatig geschud
want ik wil arme kindjes niet zien als schattig
maar het voelt zo machteloos
als je niks concreets kan doen aan alle problematiek

ik ben nog steeds niet gewend aan deze stad
dit land
waar de auto's dwars door elkaar heen crossen
met z'n vieren naast elkaar
op een tweebaans weg
tussendoor een koe
heel veel straathonden
tempels van allerlei godsdiensten naast elkaar
ongelijkheid door het officieel niet bestaande kastesysteem
bijna net zoveel mensen in Delhi als in Nederland
waarvan weer onwijs veel in de slums
bruidsschatten
ongelijkheid
armoede
het duizelt me af en toe een beetje boel

dit weekend hadden we een sightseeiingdag
die compleet verregende

ik ben moe...

Spelletjes en huizen

Vandaag over spelletjes.

Wat ze hier in India spelen voor fun weet ik nog niet precies.
Behalve cricket, en ik dacht ook voetbal.
In 2010 hebben ze hier the commonwealth games. Delhi wordt er helemaal voor klaargestoomd met oa een metrobaan. Ze doen hier niet zo moeilijk als er een huis in de weg staat. Ik heb al meerdere panden gezien die gedeeltelijk waren gesloopt. Wat blijft staan wordt gestut en gewoon gebruikt. Grote woonflats bij de grotere shoppingmals worden weer fris geschilderd.

De Indiase cultuur is niet zoals in de westerse cultuur van mooie huisen die mooi worden ingericht met sfeerverlichting. En een mooie tuin. Ze hebben hier meestal tl verlichting.
Ze zijn hier meer relatie minded. Familie speelt een hele grote rol.

Maar wat we in de groep spelen?
Ze hebben junglespeed meegebracht, een kaartenspel waarbj je bij twee gelijke kaarten als eerste een stok moet pakken. Erg lawaaiig.
En Yahtzee. ook leuk.

Groetjes uit India

Het eten

Zal ik maar eens vertellen wat we hier voorgeschoteld krijgen.
Rijst. Met kip, met vis, met worstachtig iets, met kaasachtig iets, met groente erbij, maar altijd rijst. s'Ochtends eten we geen rijst hoor, dan hebben we geroosterd brood met jam, suiker, banaan en nu ook Nutella. (Zelfs dat hebben ze in India)
Het eten is lekker.

Hoe arm mensen ook zijn, als je bij ze op bezoek zijn willen ze je wat te eten geven. Ze hebben zelfs niets en nog geven ze. Dat is best lastig.
Het is niet echt voor te stellen hoe rijk en arm in dit land naast elkaar kunnen leven. Maar ze doen het. Er is nog een lange weg te gaan.

Groeten uit India

over bloemetjes en bijtjes gesproken

hier in India leven er een heleboel mensen op een kluitje
pas op hele late leeftijd gaat men het huis uit
er leven complete families in een piepklein huisje
maar aanraken doen ze niet
ik vraag me echt af waar die grote families vandaan komen
maargoed, dat is een ander verhaal
en daarover praten ze hier niet
dus ik ben bang dat ik daar nooit achter zal komen
want echt waar
elkaar aanraken doen ze hier niet
behalve de mannen
die lopen hand in hand over straat
[doe erg mijn best om het allemaal kuis en netjes te houden
anders word ik misschien wel net als anderen
geblokkeerd door enthousiaste filters in Nederland]
voor twee knuffelige mensen als wij
is dit dan ook best lastig
want me mogen alleen samen zijn in openbare ruimtes
en dan mogen we elkaar niet aanraken
aan de andere kant heeft het ook wel wat
want als we nu 'per ongeluk' elkaar aanstoten
is dit meteen heel speciaal
onze groepsgenoten zijn ook erg creatief
en verzinnen allerlei interessante manieren
waardoor wij eventjes samen kunnen zijn
maar stiekem vind ik het allemaal een beetje overdreven
en verdenk ik ze er hier van
dat ze mij een kraakbed hebben gegeven
omdat ze wel erg bang zijn dat ik zwanger terugkom
[wat overigens niet gebeurt, trust me]
we zijn hier om ons te verdiepen
in een totaal andere cultuur
en dat begint stapje voor stapje
te lukken
het is en blijft
een heel avontuur

Drie dagen Delhi

De dagen hier gaan snel maar zijn best intensief. We hebben een dag gehad van aankomen, slapen en rondkijken. Een zondag met kerk en een rustige middag doordat Imke aan de diaree was. Dat gaf ons wel tijd om samen te zijn. En maandag een volle dag met les en praten. Meer volgt.

Groetjes uit Delhi.

hello there!

we zijn er!
alweer de derde dag en vandaag de eerste dag les gehad
het is hier lekker warm
maar niet te
ben al een dag aan de diarree geweest
(gister, details volgen nog wel een keer...)
koeien op straat zijn gek
het verkeer nog gekker
ben nog een beetje in de war
en aan het acclimatiseren
maar de groep is tof
en Rutger nog toffer
het is fijn om hier samen te zijn
het eten is trouwens ook lekker
ben even helemaal vol
want we hebben net met elkaar
onze personal life journey gedeeld
was goed maar ook veel

dus

ik weet even niets
maar het gaat goed
I'll keep you posted

liefs uit Delhi!

Voor in de agenda

23 mei feestje in Dwaze Zaken
komt allen en neemt mensen mee!!

(het wordt laat... zucht...)

nog een half nachtje slapen

vandaag een leuke blije dag gehad
met de diploma uitreiking van mijn zusje
heerlijk gegeten, geshopt
en tijd doorgebracht saampjes
nu hard bezig (plannen is niet onze sterktste kant...)
en morgen weg
ben heel erg benieuwd
we'll keep you posted!!

nog twee nachtjes slapen

Hieronder de mail die wij net hebben verstuurd naar een heleboel mensen. Mocht je deze mail niet hebben gehad en wel op de hoogte gehouden willen worden laat dit dan even aan ons weten!

:::

Lieve mensen,

Bijna India!
Nog even en dan is het zover. Vrijdag 2 februari vertrekken wij 's ochtends van Schiphol. Eerst naar Londen en dan in een keer door naar Delhi waar we ’s ochtends aankomen. Op 10 maart vliegen we weg uit Delhi en komen we weer aan op Schiphol.

Weather report from India
"The weather has become quite warm now (it suddenly changed this weekend) so it might be good not to bring too many warm clothes."

Wat gaan we nou eigenlijk doen?
Het doel van onze reis naar India is om vijf weken India te ervaren en te beleven. Bewust te worden van een compleet ander land met een andere cultuur. Daarnaast is het ook een reis om ons bewust te worden van de armoede in deze wereld. Het zal een intensieve kennismaking met India zijn. De reis wordt georganiseerd door Tear. In India gaan we op bezoek bij de partnerorganisatie van Tear, Eficor. Deze organisatie is werkzaam in India onder armen en gemarginaliseerden. Zij hebben een compleet programma voor ons samengesteld met diverse activiteiten.

Week 1
Aankomst in Delhi. We verblijven hier in twee guesthouses, een voor de vrouwen en een voor de stellen en mannen. Omdat wij nog niet getrouwd zijn slapen we allebei in een ander huis. We zullen in Delhi naar de sloppenwijken gaan en hier tijd met kinderen doorbrengen en meehelpen in de activiteiten daar. Daarnaast krijgen we lessen over India.

Week 2
Redelijk hetzelfde als de eerste week. We zullen nu ook andere projecten in Delhi bezoeken en meer les krijgen. Ook gaan we op bezoek bij Indiase families om met hen te eten en ook op die manier India te leren kennen.

Week 3
In deze week verblijven we nog steeds in Delhi, we bezoeken verschillende projecten en blijven op diverse manieren betrokken. En nog steeds meer lessen om het werk daar steeds beter te leren begrijpen. Op de zaterdag gaan we met de trein richting Mumbai (Bombay voor buitenlanders)

Week 4
We gaan diverse projecten in de sloppenwijken van Mumbai bezoeken. Daarbij komt er veel interactie tussen ons en de bevolking van de sloppenwijken. Ook gaan we deze week naar het platteland. Daar gaan we ons verdiepen in het leven daar door een paar dagen met ze te leven, eten en socializen.

Week 5
In deze week gaan we weer terug naar Delhi. Er is dan wat rust in het programma. We zullen nog bezig gaan met een stuk verdieping en reflectie op de reis. Op Rutgers verjaardag vliegen we weer terug.

Dit is heel in het kort wat ons de komende weken te wachten staat. Wij zijn er nu allebei nog vrij nuchter onder, vooral omdat we niet weten wat ons te wachten staat. Nu zijn we nog druk met inpakken en voorbereiden maar dit weekend zullen we al rondlopen aan de andere kant van de wereld. We zullen proberen regelmatig onze belevenissen de wereld in te sturen via onze weblog: http://gezien.blogspot.com, houd deze dus in de gaten en voorzie onze verhalen van commentaar, dat vinden we leuk!

Contact daar
Tijdens de tijd dat we weg zijn kan je via de volgende manieren met ons contact hebben:
- via onze website http://gezien.blogspot.com , je kan hier een bericht achterlaten en wij proberen de site regelmatig te updaten
\n- via de mail, wij zullen hier niet veel tijd voor hebben maar vinden het wel erg leuk om dingen uit Nederland te horen (bijvoorbeeld dat het heel hard sneeuwt en regent enzo...)\n\n- telefoons gaan wel mee maar alsjeblieft NIET bellen of onze voicemails inspreken. Mocht je ons echt telefonisch willen/moeten bereiken doe dat dan met een sms. In het geval van een noodgeval zijn onze ouders contactpersoon.

Na afloop
Naast alle voorbereidingen zijn we nu ook al bezig met wat we gaan doen als we weer terug in Nederland zijn. Zo hebben we afgelopen week een eigen videocamera aangeschaft die we veelvuldig zullen gaan gebruiken in India om alles wat we zien te gaan vastleggen.

Eenmaal terug zullen we ook Rutgers verjaardag niet ongezien voorbij laten gaan, dit wordt een feestje in Indiase stijl waar alle familie, vrienden en kennissen welkom zijn. Naast taart en een jarige job ook verhalen, foto's en film van al onze belevenissen. Ook organiseren we een gemaskerd bal in Indiase stijl in Dwaze Zaken. Een gezellige inloop avond met volop Indiase cultuur en stof om over na te denken. Mis het niet!

! Sponsorlift !
Voor een project in India gaat Rutger sponsorliften. Tijdens het programma "Jouw WeekedFinale" (iedere zondagavond op 3FM met Klaas van Kruistum) krijgt Rutger twee uur (van 20:00 tot 22:00) de tijd om zoveel mogelijk kilometers te liften. Door hem per kilometer te sponsoren kunnen we geld ophalen voor een project. Wil je ook sponsor worden (graag! dit kan al vanaf een heel klein bedrag per kilometer)? Mail dan even naar Rutger.

Belangrijk
Tot slot nog wat spannende dingen waar we graag jullie gebed voor willen:
- Naast de malariamug is er in de stad nog een andere enge mug die overdag actief is. Er is hier behalve goed smeren geen medicijn tegen. De eerste keer dat je gestoken wordt, word je ziek, de tweede keer ga je dood.
- Het is geweldig dat we dit samen kunnen gaan doen. Maar ook spannend want we zullen niet veel tijd samen hebben. We gaan proberen dit op een goede manier te doen, maar theorie is een, de praktijk een tweede…
- Vijf weken lang met een hoop mensen op elkaar is nogal wat...
- Zoals gezegd vinden we het nog heel moeilijk om ons een beeld te vormen bij wat we kunnen verwachten. Het wordt een intensieve reis vol uitdagingen.

Dat was het wel voor nu. Wij gaan nog even hard aan de slag met de laatste loodjes en houden jullie op de hoogte!

Lieve groet,

Rutger en Imke

YEAH!

nog steeds nul komma nul gaatjes
hebben we dat ook weer overleefd
het to do lijstje wordt steeds korter
en het aantal uren tot we vliegen
steeds minder lang
mijn buik kriebelt
en mijn tong doet vrolijk mee
spannend!!

nog 4 nachtjes

maandag alweer over de helft
dinsdag druk
woensdag ook
donderdag nog even saampjes
en vrijdag vliegen
wat gaat het toch hard!
nu nog snel op zoek
naar een videocamera
en de laatste dingen doen
whieeeeh!

My Bollywood Bride

net een heerlijke in de stemming-kom-film gekeken

lekker flauw liefdesverhaal

met een Indiaas sausje

nog zes nachtjes slapen...

nog 7 nachtjes slapen

vandaag hebben we een overlegmoment gehad
wat uiteindelijk neerkwam op het doorhakken van de knoop
om nu zelf een videocamera aan te gaan schaffen
waarna een lang gesprek vol advies met mijn paps
gelukkig hebben we morgen ingepland als shopdag

vandaag heb ik ook de voorkant van de uitnodiging
voor het verjaardagsfeestje van Rutger gemaakt
dat weer valt onder onze draagvlakversterkende activiteiten

tijdens het eten kwam ook nog het voornemen om deze week
vooral veel pasta, olijven en dat soort voedsel
wat ze in India niet hebben te nuttigen

begin er wel steeds meer zin in te krijgen...

Zaterdag de tweede bijeenkomst voor India.

Ik zal proberen een verslag van zowel de eerste als straks de tweede hier binnenkort te plaatsen.

Februari komt er al snel aan. Spannend.

de subsidie is goedgekeurd!
joehoe!

inentingen

zit ik dan
twee pijnlijke armen
en een weeiig gevoel in mijn buik
heb vannacht voor het eerst gedroomd over de reis
de halve jeugd uit Ede ging mee
en vriendlief deed erg vreemd
zelfs hij klaagt dat zijn armen zo'n zeer doen
gelukkig waren de vrouwen bij de ggd erg lief en aardig
dat doet een mens goed
nog tweeentwintig dagen en dan gaan we weg
spannend!